TUMBANG PRESO
Inaasinta
ng mga bata
ang lata gamit
ang tsinelas mula
sa ‘di kalayuan.
Bumubuwelo
sa pagpikit ng kabilang
mata; itinututok sa estante
ng patutumbahin. Bató—
ipupukol sa katawang
bakal ang ipinatatama
kasabay ng pagpapantay
ng mga paa ng mga paslit:
matapos ay biglang takbo.
TAPAL
Tumulo ang maghapong pagod
sa hintuturong binutas ng karayom.
Tumimo sa tela: bahid ng ilang
segundong pagtigil ng makina.
Sansaglit na pamamanhid;
sunod ay hapdi sa pagsalat
ng gaspang ng kayraming
kailangan pang isulsi.
Ganito itinatahi ng pabrika
ang pagkahapo sa dapithapong
nangungulila ang manggagawa
sa pahinga: nakaupo, pinipigtas
ang bawat himulmol sa mga daliri.
WALANG PATAWAD ANG UNOS
Namamanhikan ang bagyo
sa sityo ng mga iskuwater
bago nito ipakamkam sa daluyong
ng baha ang aming tirahan.
Ipinapabatid nang buong tindig
ang datal ng kan’yang presensiya:
hagupit ng hanging abiso sa nalalapit
na demolisyon ng aming tahanan.
Wika ni inay, iaakyat ang mga gamit.
Unahin ang mga larawan ni bunso;
ang mga dokumento ng lupa. Isalba
ang mga natitirang aparato
sa bahay. Tunguhin ang suson
ng mga yerong bubungan
hangga’t hindi pa dumarating
ang inaasahang bisita.
Subalit hindi naghihintay ang tubig:
pinapasok ang mga siwang sa pinto.
Walang katok, walang paalam.
Sabi ni inay, sa ganitong paraan din kami
nilisan ng pangamba noong kinuha niya
ang nag-iisa kong kapatid. Nagmamadali,
rumaragasa. Inaangkin ang buhay—
ang dahilan upang kami ay mabuhay.
===
Si Arthur David San Juan, 17, ay isang manunulat mula sa lungsod ng Antipolo. Nailathala ang ilan sa kanyang mga akda sa Summer Triangle Films, Katitikan journal, at Ekprasis Exhibit sa Blanco Family Museum sa Angono, Rizal. Awtor ng “Sikreto sa Loob ng Kwarto” (2019).
