Kasinungalingan kung sasabihin kong hindi nakakapagod ang buong preparasyon ng #TulongKabataan para sa #TulongTaal. Ang buong linggo naming mga volunteers ay mailalarawan ko sa isang salita: produktibo. Mula sa imbitasyon sa mga kakilala at kaibigan sa pamamagitan ng mga social media, pakikipag-usap sa mga maaaring magbigay ng donasyon, ubusan ng boses at enerhiya sa busking tuwing hapon, hanggang sa mismong araw ng relief operation namin sa Batangas.
Alas-3 nang umaga ng Linggo ay gising na ang buong grupo namin para maghanda sa malakihang relief operation sa Batangas. Aligaga at lahat ay sabik na maiabot nang personal ang mga tulong at donasyon na talaga naming labis na tinrabaho ng mga kabataan. Kuwentuhan, kantahan, at biruan ang nagbigay ng buhay sa halos magdadalawang oras na byahe namin. Sa pamamagitan kasi nito mas nagkaroon kami ng tyansa na magkakilala lahat at malaman kung bakit pare-pareho kaming nagboluntaryo sumama sa ganitong programa.
Masiglang sinalubong kami ng mga kabataan mula sa Serve The People Corps. (STPC) na mga kapwa nagboluntaryo ring sumali. Ibinahagi nila ang kalagayan ng buong probinsiya. Nakatutuwa ring malaman na naghanda pala sila ng pag-aaral hinggil sa “Disaster Justice” upang lubos na maunawaan naming mga bumisita sa lugar ang mga bagay na dapat pa naming malaman hinggil dito.
Isang covered court ang nagsilbing kanlungan ng mga biktima ng bulkang Taal sa unang evacuation center naming binisita. Isang bagong komunidad naman ang nabuo sa pamamagitan ng mga bagong pabahay ang nadatnan namin sa Brgy. Makina. Sa parehong barangay na ito ay naisagawa nang mahusay ang aming nga planong programa. Naghalakhakan ang mga bata sa pakikinig sa aming Reader’s Theater. Bakas din ang mga ngiti sa mga batang natuwa sa mga palaro at pagkukulay ng mga regalo naming coloring book. Nakiisa rin ang mga kabataan sa Drawing Workshop na inilunsad. Habang napakasarap sa pusong marinig ang labis na pasasalamat na maririnig mo sa mga pamilyang nakatanggap ng relief packs.
Iniwan namin ang Batangas na may hinatid na saya at may bitbit na alaala. Lahat ng pagod sa buong linggo ay nahigitan ng karanasan na nakapagpaabot sa pamamagitan ng inisyatiba ng kabataan sa mga kababayan nating biktima ng trahedya. Narinig din namin sa kanila ang pait na dinanas, dinaranas at dadanasin pa nila dahil sa pangyayaring ito. Kuwento ng paghihirap dulot ng hindi pagbibigay pansin ng gobyerno. Patunay ang mga kuwento nilang ito upang maging dahilan ng pagpapatuloy. Kung walang aasahan sa pamahalaan, may aasahan ang bayan sa kabataan.
