I.
Nakita ko,
nang umulan kangina’y hindi puting likido
ang ibinagsak ng langit na kulay abo
kundi dugo, mapula-maitim-malapot na dugo
na sa kilabot at hindik ay puno;
II.
at nakita ko na nang bumagsak ito
sa ibabaw ng mga bubungang yari
sa tagpi-tagping lata, lona at yero
-na pinatungan ng pabigat na lumang
gomang gulong ng kotse at motorsiklo-
ay himalang hindi namantsahan ni isang talsik
ang makikinang, magagarbo at de-erkondisyon
na bahay at mansiyon ng kilalang propitaryo
sa lungsod na dati’y moog na bakal ng Huk;
III.
at nakita kong pagkabagsak ng mga butil
sa lupang buwan nang hindi nadadampian ng tubig-ulan
ay dagling sinipsip ng aspaltado’t sementadong
sahig ng patak at agos na waring may lihim itong nais ikubli
sa mata, pandama, pang-amoy at dalumat ng madla;
IV.
at nakita kong umapaw ang mga kanal ng eskolta’t abenida
-mula Dungon, Molave, hanggang Nara-
bumaha nang sukat tatlong talampakan ang lalim
naglutangan ang mga ipis at daga na waring sa mga mangingisdang
palutang-lutang sa bahagi ng karagatang ipinangalan kay Recto
matapos salpukin ng higit na malaki, higit na matigas,
at higit na malakas na barko ng mandaragit na Tsino;
V.
at nakita kong kahit umuulan ay nagsisiliparan
ang pulutong ng mga balisa’t aburidong langaylangayan
na sa dami’y waring tinabingan ng itim na seda
ang langit na maaliwalas at payapa kanina,
paano ba naman kasi’y pagkatapos na pagkatapos gunitain
ang Araw ng Huwad na Kalayaa’y ginapas
ng mga nakamotor na sicario at kimera
ang buhay nina Bagasala at Hubilla;
VI.
ngunit nakita ko ring sumilip ang anghel
mula sa likod ng bundok ng mga ulap,
bahagyang itinitig nito ang mata sa ibaba
at nagliyab ang mga parang at lambak
na waring dinampian ng kumukulong langis at asupre;
VII.
nakita ring ang usok na mula rito’y sumanib sa katawan
ng mga magsasaka at mangagawa, at maralitang-lungsod
nagkaroon sila ng pambihirang lakas na gaya kay Samson
at kamulatang gaya kay Solomon
at magkakapit-bisig nilang dinaluhong ang bigwas-bangis ng ulan
na waring sa dakilang arko ni Noah noong umpisa ng panahon;
VIII.
at huli kong nakita ang anghel na nakaapak sa lupa-
basang-basa at putikan, at animo’y isinilang sa sinapupunan
ng daigdig na hindi panatag sapagkat ginawang dambuhalang
piitan at libingan;
IX.
paglao’y nabalitaan kong nabahala ang Haring mahilig magmura
at lumiliit ang pagkalalaki kaya’t umiinom ng viagra,
siya ang Haring dumadamba sa Tsina’t Amerika
na sa lupit kumamal at lumamutak ay waring ini-apo
ng Babilonya ni Nebukadnesar,
ang Haring walang ibang usal ang bibig
kundi ang kadakilaan ng kanyang Batas Militar;
X.
at ako si Juan Kristo
ang nakakakita ng mga signos na ito
nakita ko,
nang umulan kangina’y hindi puting likido
ang ibinagsak ng langit na kulay abo
kundi dugo, mapula-maitim-malapot na dugo
na sa kilabot at hindik ay puno;
